حوض فیروزه
حیات بهترین نعمتی است که خداوندبه هر موجودزنده ای بخشیده است..انسان در بالاترین نقطه هرمی موجودات حیات را بااختیار وعقل هدیه گرفت. حال که می توانم زندگی کنم آن فقط یک بار وبدون تکرارمی خواهم آنچنانی زندگی کنم که لحظه ای بعد، حسرت دقیقه ای قبل رادر دل نداشته باشم. می خواهم شاد باشم.عمیق ترین نفس هایم را بکشم وریه هایم را پرکنم ازشادی ونشاط وتوانایی.خداوند من را زن آفرید.حامل حیات قرارم داد.ان زمان که انسان را خلق می کند واز روح خودش در اومی دمد در بطن من است.پس من محل رویش بذر انسانیتم واین مرا به وججد می اورد.من خاک پرورش بذر بشریتم.وچه شور انگیز است مقام مادری ام. مادامی که این همه شور وحیات را از مجرای روشن وبارانی اش خارج نکنم هر روز جوانه می زنم وگل می کنم.درونم بوستانی می شود که عطرش همسر وفرزندانم وهمه انانی را که همراهم، کنارم هستند را لبریز می کند از شور ونشاط. برای هر روز جوانه زدن ورویش آب می خواهم وآفتاب.آب وآفتابش را درون خودم می کاوم.تا من نخواهم آفتاب طلوع نمی کند ، باران نمی بارد ورود های وجودم جاری نمی شوند در رگ های حیاتم. می خواهم هر روز به همان روز سلام کنم.دیروز هایم را همراه تیرگی ها وغم هایش آخر شب پشت در بگذارم تامیان همه زباله های دیگر شهرم گم شوند.نا پیدای نا پیدا. می خواهم کینه هایم را دور بریزم که اگر نباشند شب را ارام می خوابم بی هیچ جنگ وجدل وصبح از خواب بلند می شوم بدون زخم های درونی حاصل از جنگ شبانه.بدون گیجی قرص های کذایی خواب اور. من می توانم خودم ،همکلاسی ام،هم کارم،هم اتاقیم،هم سایه ام،همسرم و...را شاد کنم تا خودم شادمان زندگی کنم.شاد بودن سخت نیست بهانه های کوچکی می خواهد که خودمان برای خودمان فراهم می کنیم.هر چه بهانه ها کوچکتر ودم دستی تر شادی هامان بیشتر.می خواهم دنبال بهانه های دم دستی بگردم. می خواهم به جای نداشته هایم از فردا ،همین فردا فقط به داشته هایم فکر کنم.به چشم هایم،به انگشتانم که روی صفحه کلید می روند ومی آیند.به ان سلول های کوچک وظریف کبدم که تا به حال فراموشش کرده بودم .به پدر،مادر،خواهر وبرادر،همسر وفرزندم و همه دوستانم که می توانستم نداشته باشمشان. می خواهم امتحان کنم جور دیگر دیدن را،شنیدن را ،حرف زدن ،بیدار شدن،خوابیدن،و حتی خوردن. من در همه دنیای اطرافم تاثیر گذارم اراده کردم بهترین اثر را به جا بگذارم.از همین امروز.شما هم امتحان کنید.
| Design By : Pichak |
