سفارش تبلیغ
صبا ویژن











حوض فیروزه

   
یادداشت هادی خورشاهیان بر رمان مسافرجمعه نوشته سمیه عالمی

روایت آدم‌های حاشیه‌نشین شهر در «مسافر جمعه»

 
تاریخ انتشار : پنجشنبه 3 فروردین 1396 ساعت 10:30
 
 
هادی خورشاهیان، نویسنده انقلاب و دفاع مقدس در بررسی کوتاه رمان «مسافر جمعه» با ابراز تاسف از نبود رمانی درخشان در حوزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس معتقد است که در آینده‌ای نزدیک یا دور شاهد نشر این اثر خواهیم بود.
 
خبرگزاری کتاب ایران‌(ایبنا)- هادی خورشاهیان، نویسنده انقلاب و دفاع مقدس: ادبیات طبیعی‌ترین رسانه است، چون بی‌واسطه با مخاطب سخن می‌گوید. ادبیات با زبان سر و کار دارد و انسان نیز با زبان تفکّر می‌کند و حدیث نفس می‌کند و ارتباط برقرار می‌کند. ادبیات می‌تواند با صراحت بیش‌تر و دقّت بیش‌تری از سایر رسانه‌ها، آینه تمام نمای زمان و مکان خاصی باشد و نویسنده این فرصت را دارد تا با ثبت هنرمندانه تاریخ و جغرافیا و ماندگار کردن یک واقعه، اثر خود را نیز ماندگار کند.
 
«مسافر جمعه» نوشته سمیه عالمی نسخه دیگری از همین رسانه است که به ثبت هنرمندانه انقلاب اسلامی مبادرت کرده است. معمولاً در رمان‌هایی که درباره انقلاب نوشته شده است، نویسنده به سرعت وارد اصل ماجرا می‌شود و معمولاً رمان با شعارنویسی بر روی دیوارها و پخش اعلامیه آغاز می‌شود، ولی «مسافر جمعه» از کمی دورتر شروع کرده است و قهرمان داستانش امیدوار به اصلاحات ارضی، در پی این است که مالک زمین کوچکی بشود و بتواند از زیر بار سنگین سایه خوفناک ارباب دربیاید که البته ناخواسته مرتکب قتل پیشکار ارباب می‌شود و به بهانه خواستگاری از دختر خاله‌اش راهی شهر می‌شود. رسول نماینده کشاورزان و روستاییان آن دوران است که کم کم وارد ماجراهای انقلاب می‌شود و شاهد فاجعه فیضیه است.
 



«مسافر جمعه» توانسته است موقعیت زمانی و مکانی روستاهای پیش از انقلاب را به خوبی به تصویر بکشد. توانسته است آدم‌های حاشیه‌نشین شهر را معرفی کند. توانسته است نسل انقلابی و فعالیت‌های آن‌ها را در قالب کلمات به مخاطب نشان بدهد. سمیه عالمی باحوصله شروع به نوشتن کرده است و از دغدغه‌های روستانشینان به واقعه تأثیرگذار فیضیه رسیده است.
 
ادبیات امروز ایران می‌تواند همچون ادبیات کلاسیک جهان بادقت و حوصله، رمانی در خور جایگاه مهم انقلاب برای تاریخ به یادگار بگذارد. کاری که «ویکتور هوگو» در «بینوایان» کرده است. کاری که بسیاری از نویسندگان روس کرده‌اند و رمان‌هایشان در واقع ثبت هنرمندانه و روایی تاریخ مردم شان است.
 
در ادبیات ما هنوز جای رمانی درخشان و در خور نام بلند انقلاب خالی است، ولی نسل نوین نویسندگان این مژده را به ما می‌دهند که می‌­توانیم امیدوار باشیم به زودی رمانی خواهیم خواند که مقطعی حساس از انقلاب را با جزییات و بدون قضاوت برای ما بازسازی کند. آن روز شاید خیلی نزدیک نباشد، ولی مطمئناً خیلی هم دور نیست

نوشته شده در یکشنبه 96/1/13ساعت 7:57 صبح توسط سمیه عالمی نظرات ( ) |


Design By : Pichak